11 Ιουνίου 2007

Ο ηλιος του Μεσονυκτιου

Το Σαββατοκύριακο (που ήταν κάπως λόνγκ, αφού η Πέμπτη ήταν αργία) μας κάλεσαν κάποιοι φίλοι στην θάλασσα.
Στο δρόμο σταματήσαμε φυσικά για να πάρουμε φράουλες, που είναι η εποχή τους και τελούν εν αφθονία...





Επίσης σταματήσαμε στο Τόρουν, που είναι μια υπέροχη, μικρή, παλιά πόλη και ήπιαμε καφεδάκι...









Φτάσαμε κάπως αργά, αλλά -όπως μπορείτε να διαπιστώσετε- άξιζε τον κόπο...







Όχι, δεν είναι καρτ-ποστάλ. Έχω πειστήρια...







Ούτε αυτό είναι καρτ-ποστάλ. Ειναι οι ακτές της Βαλτικής θάλασσας, με το μεγαλύτερο μήκος και πλάτος παραλ'ίας που έχω δει ποτέ μου, αλλά και την πιο ψιλή άμμο που -πιστεύω- υπάρχει.







Και τα πιο πολλά παιδάκια...



Μπάι δε γουέι, να σας συστήσω τον άντρα μου:
Ο Ίγκορ...



Πολύ -και καλό- φαγητό, πολύ ποτό, φανταστική παρέα και τρομερή φύση.





Τι άλλο θέλει ο άνθρωπος για να είναι χάπι;



Και βέβαια, εδώ στα βόρεια, τώρα το καλοκαίρι δεν νυχτώνει ποτέ.
Η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε τις 11:30 το βράδυ.
Its a kind of magic.............................................................

16 σχόλια:

Я верю в Сталина είπε...

Καλημέρα! Κοίτα να δεις περίεργα πράγματα! Μου φαίνεται πως από ένα σημείο και μετά η Β. Ευρώπη είναι καρμπόν!
Σα να βλέπω τη Σουηδία στις φωτογραφίες!!!
(Τόσο πράσινο αυτοί που το βρήκαν ρε παιδιά κι εμείς το έχουμε σε συσκευασία γλάστρας)

Klearchos είπε...

Πανέμορφες εικόνες!!

Я верю в Сталина είπε...

Διάβαζα ένα ποστ της bebe και μιλά για τη φιλία και να σου πω πρβληματίστηκα και άρχισα να αναρωτιέμαι μη τυχόν και είμαι πειραγμένος, αλλά αν κρίνω από το σχόλιο που μου άφησες μάλλον δεν είμαι ο μόνος που νοιώθει έτσι...

Για τις εκδρομές, πάντως είναι άλλη κατάσταση... Εδώ στα βόρεια προάστεια έχεις και πού να πας και να δεις και το πιο σημαντικό δεν θα σε γδάρουν οι ταβερνιάρηδες/ξενοδόχοι/καφετζήδες και λοιποί άλλοι "σοβαροί" επιχηρειματίες του τουρισμού...

MariaDedoussi είπε...

Δημοσθένη:
Πράσινο να φαν και οι κότες εδώ. 300 χιλιόμετρα οδήγηση, όλα μέσα σε δάση...
Για τις φιλίες, άστα. Θα γράψω μια μέρα, γιατί τα 'χω μαζεμένα, ειδικά από τότε που έφυγα και είδα πόσο φίλοι ήταν οι φίλοι. Υπερτιμημένο προϊόν η φιλία στην Ελλάδα, όπως όλα άλλωστε. Φίλοι-φίλοι στο ποτό και τη διασκέδαση, αλλά σου γαμώ και το καντήλι άμα λάχει.
Απορία: Η γυναίκα σου είναι Ελληνίδα;

Κλέαρχε: Γι αυτό τις έβαλα, για να ανέβουμε λίγο, διότι πολλή κατάθλιψη κυκλοφορεί στα μπλογκ και δεν θέλω. Σαν τις δικές σου από Σαντορίνη πάντως, δεν είναι...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

περνάς πολύ καλά και χαίρομαι κι εγώ, Μαρία μου!
και να είσαστε καλά όλοι!

industrialdaisies είπε...

Ζηλεύωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω!!

Εγώ όλο το Σαββατοκύριακο διάβαζα Μπρεχτ και δεν κατάλαβα πώς πέρασε και δεν πήγα πουθενάααααααα. Μπουχουχουχου.....

(Καλά,ε, μιλάμε καταπληκτικά μέρη και άνθρωποι στις φωτογραφίες!!!)

MariaDedoussi είπε...

Σπύρο:
Κι εσύ δεν πας πίσω από καλοπέραση. Χα,χα!
industrialdaisies:
Αρχικά νόμιζα ότι έγραφες: "Διάβαζα Μπρεχτ και δεν κατάλαβα τίποτα", αλλά μετά διάβασα και το υπόλοιπο.
Είμαι σίγουρη ότι θα σου άρεσε εδώ. Νομίζω ότι είσαι άνθρωπος που θα έβρισκε παντού ενδιαφέρον και ενδιαφέροντα...

Я верю в Сталина είπε...

Άπαντες Ελληνάρες παιδί μου! Βλαχαδερά του κερατά και οι δύο. Από Τρίπολιηη εγώ από Καρπεisland το μωρό.

Με τόσο πράσινο πώς και δεν κοιμάσαι στο τιμόνι πάντως, είναι άξιο λόγου...

Я верю в Сталина είπε...

Και για πες μου κάτι, έτσι κάτι ευθείες μέσα από λαγκάδια και πεδιάδες, τίγκα στη χλόη και τα κυπαρίσσια, όπου πρέπει να πηγαίνεις με 70χλμ, έχετε;

MariaDedoussi είπε...

Δημοσθένη:
Χιρότερο έχουμε. Το 70 είναι κορυφή, γιατί οι δρόμοι εδώ είναι για κλωτσιές, όπως η παλιά εθνική Αθηνών-Κορίνθου, ας πούμε. Το όριο, λοιπόν, είναι 50, 60, 40 καμιά φορά και βέβαια οι μπάτσοι -ίδιοι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης- τη στήνουν στις ευθείες με καλό οδόστρωμα, εκεί που όλοι ξεχαρμανιάζουν, και σε ξεκολιάζουν στα πρόστιμα. Παλιά, μου λένε, την έβγαζες καθαρή με ένα μπουκάλι βότκα. Τώρα όμως... Ευρώπη! 100 γιούρο και 8 πόιντς.
'Οσο για το ντρίνκ εντ ντράιβ... άστα, θα το κάνω ποστ να γελάσεις.

Σοφία είπε...

Δεν μου λες, αυτό το μέγαρο με τους τεράστιους κήπους, είναι σπίτι ή ξενοδοχείο;
Τέλειες οι φωτογραφίες - η εξοχή, η παραλία, η πόλη, οι φράουλες (είδα ότι είχε και κεράσια αλλά μου φάνηκαν μπας-κλας), ο άντρας σου, εσύ και η νύχτα-μέρα! Όλες πολύ χαρούμενες και πολύ όμορφες. Να βάλεις κι από την επόμενη εκδρομή :-)
Γιατί ήταν αργία την Πέμπτη;

industrialdaisies είπε...

Θέλω να έρθω κάποια στιγμή, σύντομα. Σε όλα τα μέρη του πλανήτη θέλω να πάω...

Όταν έρθω θα βρεθούμε,ε, στο λέω, ό,τι δευτερόλεπτο ζωής μου έχεις χαρίσει με το γέλιο θα στο χαρίσω κι εγώ!!! (Όχι, δεν σε απειλώ. Σε προειδοποιώ! :) )

MariaDedoussi είπε...

Σοφάκι:
Και τα κεράια είναι πολύ ωραία, αλλά οι φράουλες πραγματικά δεν παίζονται!
Το μέγαρο είναι σπίτι. Υπάρχουν πάρα πολλές τέτοιες επαύλεις στην Πολωνία, οι περισσότερες από τον 18ο και 19ο αιώνα, οι οποίες πέρασαν δύσκολες μέρες στα χρόνια που τα πάντα ανήκαν στο κράτος, καθώς κανείς δεν τις φρόντιζε και μάλλον και λίγο επίτηδες, αφού θύμιζαν το "σατανικό" καπιταλιστικό παρελθόν. Τα τελευταία χρόνια, οι εύποροι Πολωνοί αγοράζουν τα σπίτια αυτά από το κράτος ή από τους νόμιμους κληρονόμους τους οι οποίοι δεν μπορούν να τα συντηρήσουν και τα ανακαινίζουν. Η μόδα μάλιστα είναι να τα κάνουν να μοιάζουν όσο γίνεται στο πώς ήταν παλιά, ακόμα και στον εσωτερικό διάκοσμο. Είναι ομολογουμένως ένα πολύ ακριβό χόμπι, όμως στις περισσότερες περιπτώσεις η τιμή αγοράς ήταν πολύ χαμηλότερη απ' όσο φαντάζεται κανείς.
Την Πέμπτη ήταν Κόρπους Κρίστι, δηλαδή το Σώμα του Χριστού, το οποίο είναι κάτι που γιορτάζουν οι Καθολικοί.
Φυσικά θα βάλω. Κι από σένα περιμένω όμως καμιά εκδρομή αγγλική. Στο Λέικ Ντίστρικτ, ας πούμε, που είναι πανέμορφο αυτή την εποχή...

MariaDedoussi είπε...

industrialdaisies:
Είσαι ευπρόσδεκτη όποτε αποφασίσεις να έλθεις, όχι απλώς για να βρεθούμε, αλλά για να μείνεις στο σπίτι μας. Τι διάολο... 250 Έλληνες είμαστε όλοι κι όλοι εδώ. Χωριουδάκι. Να μην φιλοξενήσουμε όποιον έλθει από την πατρίδα;

Σοφία είπε...

Για το μέγαρο, ένα πράγμα έχω να πω μόνο: WOW!!

Όσο για το Lake District, δεν έχω πάει ποτέ. Πρέπει να ντρέπομαι;

SilentSoul είπε...

Υπεροχες στιγμές :)

Καλημερα :*