15 Ιουνίου 2007

Μερικες παρατηρησεις για τα μπλογκ, παρτ ουαν. *Διοτι ειμαι βεβαιη οτι καποια στιγμη θα εχω κι αλλα να πω)

* Η ανωνυμία:
Υπάρχουν μερικοί λόγοι για να θέλει να πει κανείς την άποψή του χωρίς να δηλώσει την πραγματική του ταυτότητα. Μπορεί να θέλει να συκοφαντήσει. Πιστεύω όμως ότι αυτό είναι λάθος, διότι δεν υπάρχει καλύτερη και πιο επιτυχημένη συκοφαντία από αυτήν που γίνεται ενυπογράφως. Το ανυπόγραφο όλοι το αντιμετωπίζουν με δυσπιστία, το ενυπόγραφο όμως οι περισσότεροι το πιστεύουν.
Μπορεί να μην είναι εξοικειωμένος με την ενυπόγραφη κατάθεση των σκέψεών του. Στην πραγματικότητα οι μόνοι άνθρωποι οι οποίοι είναι εξοικειωμένοι με την δημόσια έκθεση των σκέψεών τους είναι οι δημοσιογράφοι, οι συγγραφείς, οι πολιτικοί, οι καλλιτέχνες και ο Αλέξης Κούγιας.
Μερικοί από αυτούς παραείναι εξοικειωμένοι...
Μπορεί να φοβάται την κριτική. Από τους φιλους του, τους γνωστούς του, το οικογενειακό του περιβάλλον ή τον κάθε τυχαίο που πιστεύει ότι δικαιούται να ασκεί κριτική, από 10.000.000 Έλληνες δηλαδή.
Μπορεί να θέλει να πει "άντε γαμήσου", αλλά να μην είναι "της αισθητικής του".

* Η ψηφοθηρία:
Υπάρχουν ορισμένοι που θεωρούν εαυτούς "μπλογκοπατέρες" και χρησιμοποιούν τα μπλογκ για να συγκεντρώσουν πάνω τους και γύρω τους άλλους μπλόγκερ και το γενικότερο ενδιαφέρον.
Λογικό και επόμενο. Όλα τα δεινά σε αυτή τη γη ξεκίνησαν από μια καλή ιδέα άλλωστε...

* Η αμετροέπεια
Παρατηρώ με λύπη ότι κάποιοι μπλόκερ δεν επιτρέπουν την ανάρτηση σχολίων στα μπλογκ τους. Το κάνουν, ας πούμε, ο Πιτσιρίκος και ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος. Η μόνη ερμηνεία που μπορώ να δώσω είναι ή ότι θέλουν να αποφύγουν τα σχόλια των εκατομμυρίων θαυμαστών τους, ή ότι θεωρούν εαυτούς τόσο σημαντικούς και διάσημους που ενώ κόσμος πεθαίνει να μάθει την άποψή τους για τα πράγματα, οι ίδιοι έχουν την άποψη του κόσμου χεσμένη. Κι εγώ τη δική τους λοιπόν.

* "Θα γίνω διάσημος;"
Όχι. Πρώτον διότι δεν γίνεσαι διάσημος με το να σε διαβάζουν δυό, τρεις, άντε χίλιοι δέκα τρεις. Δεύτερον διότι διάσημοι μπλόγκερ είναι μόνο οι Αμερικάνοι μπλόγκερ, διότι και όλοι οι Έλληνες να σε διάβαζαν (λέμε τώρα) και πάλι δεν θα ήσουν διάσημος, απλά "γνωστός σε μια μικρή χώρα της ανατολικής Μεσογείου, όπου οι άνθρωποι μιλούν μια ακαταλαβίστικη γλώσσα και γράφουν με κάτι κουλούς χαρακτήρες που "χτυπάνε" στο κομπιούτερ μου" (ελεύθερη μετάφραση από οποιαδήποτε άλλη γλώσσα του κόσμου).
Τρίτον, αν θέλεις να γίνεις διάσημος, ιδου η Ρόδος, ιδού και ο πραγματικός κόσμος...

* "Θα γίνω πλούσιος;"
Σε αισθήματα, φίλους και εμπειρίες...

* "Μήπως γράφω μαλακείες;"
Συχνά ναί. Αλλά τι σε κόφτει; Πρώτον, κανείς δεν ξέρει ποιός είσαι. Δεύτερον, γι αυτό δεν το άνοιξες το ρημάδι το μπλογκ; τρίτον, τη μαλακία πολλοί αγάπησαν, το μαλάκα κανείς...

* "Τα μπλογκ θα αντικαταστήσουν τις εφημερίδες και τα περιοδικά;"
Όχι. Όχι σε τούτη τη ζωή τουλάχιστον. Πρώτον, διότι είναι δωρεάν. Το οποίο σημαίνει ότι ο αναγνωστης δεν χρειάζεται να δώσει τίποτα για να το επιλέξει. οπότε, γιατί να μην μπει να το διαβάσει; Είναι σαν τις Free Press εφημερίδες. Μπορεί να είναι θαυμάσιες (και ενίοτε είναι) όμως δεν μπορούν να διεκδικήσουν αναγνωσιμότητα. το τσάμπα όλοι το παίρνουν. Δεύτερον, αν δει κανείς το ποσοστό των ανθρώπων γενικότερα και των Ελλήνων ειδικότερα, που είναι τακτικοί χρήστες του ίντερνετ, θα ανατριχιάσει. Πολικά μεγέθη... Τρίτον, διότι πονάνε τα μάτια. Μπορείς να διαβάσεις ολόκληρο βιβλίο ή εφημερίδα έστω, στην οθόνη του υπολογιστή; Πλάκα μου κάνεις;

* "Τι είναι τελικά τα μπλογκ;"
Μην είναι οι κάμποι, μην είναι τα βουνα; Πιο πολύ τον συζητάμε το μουσακά παρά τον τρώμε. Ψυχραιμία παιδιά, ειδικά εσείς των εφημερίδων... Αφήστε το να ψηθεί το πράγμα πρώτα και θα δούμε τι θα μας βγει.

Καλό Σ/Κ. Πάμε εκδρομούλα, για να έχουμε από Δευτέρα να λέμε...

16 σχόλια:

industrialdaisies είπε...

Όσο και να γέλασα με το κείμενο, αν συνεχίσεις να γράφεις θα γίνω αιωνόβια, εντούτοις μου έμεινε μια πικρή γεύση. Γιατί όσα λες είναι αλήθεια.

Συμφωνώ, αν όχι σε όλα στην συντριπτική πλειοψηφία όσων λες. Μόνο σε αυτό για το ανυπόγραφο διαφωνώ. Ή μάλλον όχι, δεν διαφωνώ. Απλά να συμπληρώσω.

Κινούμαστε σε έναν χώρο ο οποίος παρακολουθείται, καταγραφόμαστε χωρίς την ασφάλεια των δημοσιογράφων ή των καλλιτεχνών. Την ασφάλεια της ενυπόγραφης κατάθεσης άποψης η οποία σχεδόν ποτέ δεν επισύρει ποινές. Από την άλλη, είμαστε εμείς, ανώνυμοι κι ασήμαντοι, σε έναν χώρο που έχει βγάλει τεράστια μάτια και καταγράφει...

Μπορεί να ακούγεται πολύ συνομωσιολογία, πολύ Οργουελικό όμως συμβαίνει. Και δεν έχω αυταπάτες ότι δεν ξέρουν ποιοι είμαστε, όμως γιατί να τους τα σερβίρουμε κι όλα έτοιμα;

Πάλι εκδρομούλα... Ζηλεύωωωωωωωωωωωωωω! Να φιλήσεις την υπέροχη οικογένειά σου! Κι εγώ φιλώ εσένα!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

αλήθειες, αγάπη μου, αλήθειες...

Я верю в Сталина είπε...

Αλλά απόλυτα όμως! Μέχρι κεραίας συμφωνώ!

Εμείς δεν έχουμε εκδρομή, έχουμε καβγάδες αυτή την εβδομάδα...(Εκτός προγράμματος)

Anasazi είπε...

Κι εγώ θα γίνω βαρετός και θα πω πόσο συμφωνώ με κάθε σου λέξη Μαρία. Καλά να περάσετε στην εκδρομή!

Я верю в Сталина είπε...

Ε κι άμα συμφωνώ, καλό είναι και να το δείχνω κιόλας...
Από dimosthenis , βελτιωμένη έκδοση...

R2-D2 είπε...

Πολύ εύστοχα όλα! Αναμένω το part 2!

Ανώνυμος είπε...

Αφού είναι έτσι τα πράγματα, γιατί ασχολείστε; Η μόνιμη απορία που έχω όταν διαβάζω έναν μπλόγκερ να αναφέρεται στους υπόλοιπους. Δεν περιμένω απάντηση. Είναι προφανής. Χαίρετε.

nikosmihalakis είπε...

Συμφωνω ...

Klearchos είπε...

Δεν πιστεύω ότι μπορούν να αντικαταστήσουν τις εφημερίδες και τα περιοδικά, αλλά είμαι σίγουρος ότι μπορούν να προσφέρουν πολλά στην ενημέρωση...

MariaDedoussi είπε...

industrialdaisies:
Όπως κατάλαβες, δεν διαφωνώ με την επιλογή κάποιου να γράφει με ψευδώνυμο. Ίσα ίσα, λέω ότι οι "επώνυμοι" είναι αυτοί που το ξεφτιλίζουν κάποιες φορές. Παρ' όλα αυτά, δεν είχα σκεφτεί αυτό που λες, ότι δηλαδή μπορεί κάποιοι άνθρωποι να φοβουνται τον "Μεγάλο Αδελφό". Χμμμ...

Σπύρος Σεραφείμ:
Να λέμε και καμιά αλήθεια που και που, να περνάει η ώρα...

Anasazi:
Εσύ με το στρατό ξεμπέρδεψες τελικά; Κι αν ναι, που έχεις χαθεί; Μου λείπουν τα κείμενά σου και οι βιβλιογραφικές παραπομπές σου!

R2-D2:
Υπάρχει άραγε κανείς που να υπογράφει C3PO;

nikosmihalakis:
Κι εγώ με αυτά που λες για τις παραλίες και όχι μόνο...

Klearchos:
Όπως άλλωστε το ίνετερνετ γενικότερα. το θέμα είναι ότι (και) στην ενημέρωση υπάρχουν ορισμένοι κανόνες. δεν μπορεί δηλαδή όποιος θέλει να γράφει ότι θέλει και όπως θέλει, ιδιαίτερα χωρίς να δηλώνει την ταυτότητά του και την πηγή της πληροφόρησης που παρέχει στο κοινό. Είναι λεπτό το θέμα. Μην κοιτάς που στην Ελλάδα η ανυπόγραφη δημοσιογραφία κάνει θραύση. Κι εγώ το έχω κάνει. Νομίζω όλοι οι Έλληνες δημοσιογράφοι το έχουν κάνει. Και είναι ΛΑΘΟΣ! Σηκώνει πολλή συζήτηση το θέμα και πιστεύω ότι θα την κάνουμε σ' αυτήν την παρέα. Μπαί δε γουέι, αύριο έρχονται δύο φίλοι μου Πολωνοί στη Σαντορίνη και πέρασα το μισό Σ/Κ να τους λέω τι απίστευτο μέρος που είναι και που να πάνε, κ.λπ. Και νοστάλγησα...

Dimosthenis Syriopoulos:
Τα καυγαδάκια είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ιδιαίτερα για εμάς τους γκασταρμπάιτερς, μην ξεχνάς ότι είναι σαν να ζούμε μέσα στο υποβρύχιο. Σεκλέτια, τσαντίλες, χαρές, λύπες, μοναξιές, όλα πάνω στο κορίτσι θα τα βγάλεις και το κορίτσι σε σένα. Τα ίδια περνάμε κι εμείς, μη νομίζεις. Ξέρεις κάτι μοναξιές και νοσταλγίες εδώ;;;;;; Ούτε που φαντάζεσαι... Σε λίγο θα αρχίσω να ακούω Καζαντζίδη και να κλαίω. Κλείνω. θα σε δω στο Questioni..

Σοφία είπε...

Ενδιαφέρον ποστ, ιδιαίτερα οι σκέψεις περί ανωνυμίας, αν και δεν ξέρω σε ποια κατηγορία ανήκω. Ως μπλόγκερ προσπαθώ όσο γίνεται να προφυλάξω την ανωνυμία μου, όχι επειδή θέλω να συκοφαντήσω ή επειδή φοβάμαι την κριτική των φίλων, αλλά επειδή ενδέχεται στο ιστολόγιό μου να πω πράγματα προσωπικά ή "λεπτά", που δεν θέλω να τα ξέρουν οι γνωστοί μου, οι γονείς μου, οι συνάδελφοί μου, τα αδέρφια μου, το αφεντικό μου, οι γείτονές μου. Όταν λέω κάτι in real life τσεκάρω σε ποιον το λέω, και λογοκρίνω ανάλογα. Όταν δεν μπορώ να δω ποιος ακούει, προσέχω τι λέω. Στο ιστολόγιο δεν μπορώ να ελέγξω ποιος διαβάζει ή ποιος μπορεί να διαβάσει κάποια στιγμή στο μέλλον (γιατί ως γνωστόν scripta manent) συνεπώς ή πρέπει συνεχώς να αυτολογοκρίνομαι, ή να μιλάω ανώνυμα, και επέλεξα (πολύ συνειδητά) το δεύτερο. Με ανησυχεί το ότι κάποιοι ίσως αυτό το εννοήσουν ως προσπάθεια να συκοφαντήσω ή ως ένδειξη ότι δεν έχω το θάρρος της γνώμης μου, αλλά εντάξει, είναι κι αυτό ένα ρίσκο που παίρνεις όταν "κρύβεσαι" πίσω από μια περσόνα. Όταν διαβάζω ιστολόγια άλλων, δεν στέκομαι στην επωνυμία ή στην ανωνυμία, αλλά στο τι και πώς το λένε. Μπορεί να μιλάς επώνυμα και να είσαι τελείως κάλπικος. Μπορεί να μιλάς ανώνυμα, και οι θέσεις σου να έχουν αξία.

Όσο για την ψηφοθηρία, την αμετροέπεια, το κυνήγι της διασημότητας κ.λπ. προσωπικά το ιστολόγιό μου το άρχισα για να εξασκώ τα ελληνικά μου και κατά δεύτερο λόγο σαν επικοινωνιακό μέσο. Αν στην πορεία κάνω και πέντε-δέκα ιντερνετικούς φίλους, ακόμα καλύτερα. Αυτοί που ψάχνουν για αυλικούς, θα τους βρουν σίγουρα, αλλά αμφιβάλλω αν θα είμαι κι εγώ μέσα.

MariaDedoussi είπε...

Σοφία:
Αυτό το τελευταίο, για τους φίλους, στο εύχομαι πραγματικά.

manosantonaros είπε...

σου'χω πει ποτέ, ότι το manosantonaros, είναι το ψευδώνυμο του Μάνου Αντώναρου;
Αχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Я верю в Сталина είπε...

@Μαρία: Πολλά σεκλέτια όμως... Ζεμπεκιές μόνος σου και δως του τα δάκρυ κορόμηλο και να μη ξέρεις τί σου φταίει...
Part 3...

Я верю в Сталина είπε...

Πάντως, καλοκαίρι εμείς εδώ στα βόρεια θα είμαστε. Αν θέλετε να δείτε τις πρασινάδες της Σουηδίας είστε ευπρόσδεκτοι!!!
Και καλά μπάρμπεκιου κάνω...
Κι όχι με το γείτονα

Dream_Rider είπε...

Ένα σχόλιο περι ανωνυμίας μιας και στα λοιπά συμφωνώ σχεδόν ανεπιφύλακτα.

Έχει πραγματικά σημασία το ποιός λέει κάτι ή το τί λέει; Ειδικά αν μπορεί να υποστηρίξει την άποψή του.

Έστω οτι διαβάζουμε ένα πραγματικά ωραίο post το οποίο μας κάνει να προβληματιστούμε ή να χαρούμε. Ή κάποιο το οποίο προσβάλλει ή αντικρούει τις δικές μας θέσεις και απόψεις.

Έχει σημασία αν ξέρουμε οτι το έγραψε ο Δημήτρης Χ., η Κατερίνα Ψ. ή ο Γιάννης Ζ.; Σε τί θα αλλάξει την άποψή μας ως προς αυτό που εξέφρασε; Το μόνο ίσως διαφορετικό είναι το οτι γίνεται πιο προσωπικό. Ε, και; Και στο δρόμο να συναντούσαμε το ίδιο άτομο, τα ίδια σχόλια δεν θα καναμε;

Δικαίωμα του καθενός, πιστεύω, είναι να διατηρεί (αν μπορεί βέβαια μέσα στο δίκτυο) την ανωνυμία του. Απόψεις και εμπειρίες εκφράζουμε όλοι σε διάφορες μορφές. Φτάνει να είμαστε έτοιμοι να εισπράξουμε και τον (όποιο) σχολιασμό. Αλλίώς, όπως πολύ σωστά έθεσες, τή να την κάνω την άποψή τους;

Αυτά εν.... ολίγοις!!! Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και συγνώμη για τη λογοδιάρροια.